หลี่ หงจื้อ
โคลงกลอน
๑. ไร้การยับยั้งชั่งใจ (อู๋ตู้)
๔. ความรู้สึกต่อสิ่งที่เห็น (กวนก่าน)
๗. โต้แย้งให้น้อย (เซ่าเปี้ยน)
๘. ชาวประชาถังรุ่นใหม่ (ซินถังเหริน)
๙. รูปแบบการบำเพ็ญ (ซิวเลี่ยนสิงซื่อ)
๑๒. ผู้ลาออกชีวิตรอด (ทุ้ยเจ่อเซิง)
๑๓. จะหนีไปทางไหน (หว่างหนาเถา)
๑๕. เพียงเพื่อครั้งนี้ (จื่อเว๋ยเจ้ออี้หุย)
๑๗. เหตุใดภัยพิบัติมาก (ไจหนั่นเว่ยเฮอตัว)
๑๘. สร้างจักรวาลใหม่อีกครั้ง(เฉียนคุนไจ้เจ้า)
๑๙. เห็นความดีงาม (เจี้ยนซ่าน)
๒๐. ชมการแสดงเสินยวิ่น(กวนเสิ่นยวิ่น)
๒๑. เข้าสู่เขตแดนศักดิ์สิทธิ์
(ยู่เสิ่งจิ้ง)
๒๓. เทพอยู่บนโลก (เสินไจ้ซื่อ)
๒๗. ยึดกุมจิตสำนึกให้มั่น (เซี่ยวจิ่นเหลียงจือ)
๒๙. ยิ่งงามเพริศพริ้ง (เกิ้งเอี้ยน)
๓๐. ความจริงสามารถคลายความทุกข์ (เจินเซี้ยงเหนิงเจียอิว)
๓๑. ช่วยปลดความทุกข์ให้โลก (จี้ซื่อ)
๓๒. ฝ่าเปิดฟ้าดิน (ฝ่าไคเทียนตี้)
๓๓. วัดหลงฉวนซื่อ (หลงฉวนซื่อ)
๓๕. ช่วยท้องนภาสวรรค์ (จิ้วเทียนโฉวง)
๔๐. วันสิ้นกระแสแดง (หงเฉาหม้อยื่อ)
๔๒. อะไรคืออารยธรรมจีน (สือเมอซื่อจงฮวาเหวินหมิง)
๔๓. หยินหยางกลับกัน (อินหยางฝั่นเป้ย)
๔๔. ปรับฝ่าให้เที่ยงตรง (เจิ้งฝ่า)
๔๕. เอนตัวลงนอนบนศาลายาว (ว่อฉางถิง)
๔๘. มอบให้ชาวโลก (เจิงซื่อเหริน)
๔๙. ระหว่างทางตระเวนแสดง(สวินเอียนลู่ซ่าง)
๕๐. ท่องภูเขาหินแดง (อิ้วหงสือซาน)
๕๒. ใครถูกใครผิด (สุยซื่อสุยเฟย)
๕๓. ดี ชั่ว ตัวเองเลือก (ซั่นเอ้อจื้อเสวี่ยน)
๕๕. โอกาสแห่งวาสนาเพียงชั่วพริบตา
(จีหยวนอีซุ่นเจียน)
๕๘. เหตุใดจึงปฏิเสธ (เว่ยเหอจวี้เจวี๋ย)
๕๙. ค้นหาความจริง (เจ่าเจินเสี้ยง)
๖๐. ชาติแล้วชาติเล่าเพื่อชาตินี้
(เซิงเซิงเว๋ยฉื่อเซิง)
๖๑. ขอให้สัจจะว่าจะไม่เสียใจภายหลัง (อี้อู๋ฝั่นกู้)
๖๒. ผู้ที่ช่วยคนนั้นคือเทพ (จิ้วเหรินเตอซื่อเสิน)
๖๗. มีแต่ความจริงที่จะช่วยชีวิตได้
(จื่อโย่วเจินเซี่ยงเหนิงเจี่ยจิ้ว)
๖๘. เข้าใจความจริง (เหลียวเจี่ยเจินเซี่ยง)
๖๙. พวกเรารู้ (หว่อเหมินจือเต้า)
๗๐. อย่าให้ฉันรู้สึกเสียใจเพื่อเธอ
(เปี๋ยย่างหว่อเว้ยนี้อี๋ฮั่น)
๗๑. พวกเราทำเพื่อใคร (หว่อเหมินเว้ยเลอสุย)
๗๒.ฉันร้องเพลงเพื่อเธอ (หว่อเว้ยหนี่เกอชั่ง)
๗๓. ได้หรือเสียเพียงหนึ่งความคิด
(เต๋อซืออี๋เนี่ยน)
๗๕. มอบทางแห่งความหวังแด่เธอ (เก๋ยหนี่ซีว่างเตอลู่)
๗๖. สรรพชีวิตมาเพื่อฝ่า (จ้งเซิงเว่ยฝ่าไหล)
๗๗. น้ำทิพย์โปรยปราย (ส่ากานลู่)
๗๘. เปิดประตูแห่งสติสัมปชัญญะ
(ต่าไคหลี่จื้อเตอเหมิน)
๗๙.อย่าได้ลังเลต่อไป (ปู้เอี้ยวไจ้ไผหุย)
๘๑. คำสัญญาที่ให้ต่อเทพต้องปฏิบัติให้เป็นจริง
(ตุ้ยเสินเตอเฉินนั่วเอี้ยวตุ้ยเซี่ยน)
๘๒. ความจริงกำลังถ่ายทอด (เจินเซี่ยงไจ้ฉวน)
๘๓. ความจริงก็คือโคมส่องทาง (เจินเซี่ยงจิ้วซื่อจื่อลู่เติง)
๘๖. ไม่หลงทิศทางตลอดไป (หย่งปู้หมีหัง)
๘๗. ใครสามารถจะได้รับ (สุยเหนิงเต๋อ)
๘๘. แจ่มแจ้งในดีชั่ว (หมิงซั่นเอ้อ)
๘๙. สงบใจมองดูสักหน่อย (จิ้งซินโฉ่วอี้โฉ่ว)
๙๐. เลือกฝั่งไหน (เสวี่ยนหน่าเปียน)
๙๓. กลับสู่ประตูสวรรค์ (หุยเทียนเหมิน)
๙๔. บอกกล่าวชาวโลก (เก้าซื่อเหริน)
๙๕. กลับสู่สวรรค์คือฟากฝั่ง(หุยเทียนซื่อปี่อั้น)
๙๖. เพลงระหว่างตะเวนการแสดง (สวินหุยเกอ)
๙๗. ทะลวงสู่ศตวรรษใหม่ (ทงเซี่ยงซินซื่อจี้)
๙๘. ความหวังเพียงหนึ่งเดียว (เหวยอี้เตอซีว่าง)
(เสินเมอซื่อหนี่เตอเสียงหว่าง)
๑๐๐. ผู้บอกให้ฉันถ่ายทอดความจริงคือเทพ
๑๐๑. จัดการให้เรียบร้อย (หลี่ซุ่น)
๑๐๒. เทพบอกฉันให้วิ่งเต้นเหน็ดเหนื่อยเพื่อเธอ
(เสินเจี้ยวหว่อเว่ยหนี่เปินหมาง)
๑๐๓. เสียใจก็ไร้ประโยชน์ (หุ่ยอู้จี้)
๑๐๔. มอบความจริงแก่ท่าน (เจินเซี่ยงเก่ยหนิน)
๑๐๕. ปฏิบัติตามคำปฏิญาณ (สือเสี้ยนซื่อเยว)
๑๐๖. จุดประสงค์ของชีวิตคน (เหรินเซิงเหอเหวย)
๑๐๗. ชีวิตคนเพื่อการใด (เหรินเซิงเว้ยเหอ)
๑๐๙. อยู่ตรงหน้า (ไจ้เอี่ยนเฉียน)
๑๑๐. ใครจะบอกฉันได้ (สุยเหนิงเก้าซู่หว่อ)
๑๑๑. เพลงในดวงใจ (ซินจงเตอเกอ)
๑๑๒. ทางไปถึงสวรรค์ (ลู่ทงเทียน)
๑๑๔. ถ่ายทอดคำพูดจริง (ฉวนเจินเอี๋ยน)
๑๑๖. ช่วยเธอกลับสู่สวรรค์ (จิ้วหนี่หุยเทียน)
๑๑๗. เรียกเธอก่อนหน้าพิบัติภัย
(เวยน่านเฉียนป่าหนี่เจี้ยว)
๑๑๘. ความหมายของชีวิตคืออะไร (เซิงมิ่งเตออี้อี้ซื่อเสินเมอ)
๑๑๙. คำปฏิญาณลืมหรือไม่ (ซื่อแยว่ซื่อโฝ่วอี๋ว่าง)
๑๒๐. กำจัดสนิมของเธอทิ้งไป (ฉูชวี่หนี่กำซิ่ว)
๑๒๑. ความหวังที่จะกลับบ้าน(หุยเจียเตอซีว่าง)
๑๒๒. โลกมนุษย์ดุจดังทะเล (หงเฉินซื่อไห่)
๑๒๕. พูดเรื่องมีบุญวาสนา (ฮว้าโหย่วหยวน)
แสงสีเหล้ายา--โลกปัจจุบัน
ลุ่มหลงในมารระเริงหมกมุ่นในโลกีย์
ส่งเสริมให้ท้ายจิตมารห่างเทพไกล
ครั้นลงนรกไม่มีวันหลุดพ้น
เหล้าคือยาเจาะทะลวงลำไส้
เสพติดแล้วยากจะเลิกรา
หนึ่งจอกคลายทุกข์ใจ
สิบจอกผีหัวเราะร่า
หลงทางในโลกีย์วิสัย
รอบล้อมด้วยทุกข์ภัย
เดิมคือราชาบนสวรรค์มาก่อน
เสาะหา
มาโลกมนุษย์ เพื่อฝ่า
ต้องก้าวหน้า
อย่าได้พลาดหนทางกลับ
เกิดท่ามกลางทุกข์ภัย
ครึ่งชีวิต สองมือว่างเปล่า
วันหนึ่งได้ฝ่ามุ่งสู่เบื้องบน
เร็ว
ปฏิบัติสามเรื่องให้ดี
ช่วยเหลือสรรพชีวิต
อย่าได้ย่อหย่อนบนหนทางหวนคืน
ชีวิตคนนั้นสั้น
มาพักแรม
อย่าลืมปณิธานที่ตั้งไว้ก่อนมา
ลังเลไม่คืบหน้าบนหนทางของชื่อเสียงผลประโยชน์
อารมณ์ และความแค้น
เมื่อใดสำนึกได้หวนคืนสู่บ้านเกิด
กระแสแดงหมดยุค
ดอกไม้ร่วงโรย
ถึงคราวเสื่อมภัยพิบัติหายนะพรรคมาร
เพื่ออำนาจหน้าหนาไร้ยางอาย
ข้าราชการละโมบเลือกที่จะเสี่ยง
ใจคนไร้ความคิดดีงาม
แรงกดดันสูงความเคียดแค้นยิ่งคุกรุ่น
ใครที่ยังประทุษร้าย
การตรวจสอบจะไม่ย่อท้อ
หากพบการโต้เถียงที่รุนแรงอย่าโต้แย้ง
หาสาเหตุที่ตัวเองคือบำเพ็ญ
ยิ่งคิดจะอธิบายใจยิ่งหนัก
ใจกว้างไม่ยึดติดความเห็นปรากฏชัดเจน
ชุดโปร่งบางเบาระบำอ่อนช้อย
เสียงกลองละมุนละไมมีเสน่ห์
ประเพณีโบราณปรากฏอีกครั้ง
ฟื้นฟูแผ่นดินจีนขึ้นมาใหม่
ไม่เข้าวัดโบสถ์ไม่เข้าป่าเขา
เล่าเรียน
ทำไร่ ทำงาน
มุ่งตรงใจคนบำเพ็ญฝ่าเรื่อยไป
ในโลกียะบัวพิสุทธิ์ไม่แปดเปื้อนความชั่วร้าย
คนและผู้มีบุญญาธิการอยู่ร่วมสายธารเดียวกัน
ขึ้นหน้าถอยหลังสวรรค์สองชั้น
ปรารถนาจะเข้าวัดในป่า
ก้าวเดียวขึ้นสู่เมฆหมอก
หลับตาสู่นิทราตัดขาดความว้าวุ่นใจ
ตื่นขึ้นมาเรื่องมากมายทำไม่หมด
ฟ้าดินยากจะขวางกั้นหนทางการเจิ้งฝ่า
เพียงแต่จิตมนุษย์ของศิษย์ขัดขวาง
เฝ้าดูแผ่นฟ้าและท้องทะเลอันกว้างใหญ่
ปรับเปลี่ยนทุกภพชาติ
ชีวิตคนดั่งความฝันฉากหนึ่ง
ผู้ที่ลุ่มหลง ใจหลงใหล
คนวิกลจริตดุจวิปลาส
ฝ่าปรับเปลี่ยน
คนกับผีแยกแยะชัดเจน
หนึ่งความคิดกำหนดชั่วชีวิต
รีบๆ ร้อนๆ
อ้อมไปประตูหลัง
ทางขยะ
ไม่กล้าพบกับฝ่าหลุนต้าฝ่าดี
ตีไม่คว่ำ
เห็นก็กลัว
รีบหนี
จิ่วผิงสร้างความตื่นตระหนกพรรคมารล้มคว่ำ
เสียงฟ้าร้องกัมปนาท
ฝนตกไม่หยุด
ฟ้าสะเทือนแผ่นดินพลิกกวาดล้างวิญญาณร้าย
มารแดงร้อยปีดับสลายไป
หลังลมและฝนผ่านไปท้องฟ้าสว่างไสว
เลยล้ำมิติเวลาการเจิ้งฝ่านั้นเร่งรีบ
ท่ามกลางมหันตภัย ปณิธานไม่แปรเปลี่ยน
แม้สิ่งชั่วร้ายจะบ้าคลั่งก็ไม่หลงทาง
กำจัดสิ่งชั่วร้ายเป็นเพียงการปัดฝุ่น
ศิษย์เดินหนทางต้าฝ่าให้เที่ยงตรง
แสงสาดส่องฟ้าดินกำจัดสิ่งชั่วร้ายจนหมดสิ้น
ศิษย์ต้าฝ่าก้าวหน้าคือดอกเหมยในฤดูหนาว
ความยากลำบากนับหมื่นๆปีเพียงเพื่อครั้งนี้
บ้าคลั่งไร้สติ
สิ่งชั่วร้ายกลับกลัวมีเรื่อง
ประทุษร้ายคนดีไร้ยางอาย
ล้วงหวีขึ้นเสยผม
ร้องรำไปกินไป
ละโมบในกิเลสหมกมุ่นในโลกีย์
ทรราชขายชาติปีนป่ายสังคมชั้นสูง
น่าเหยียดหยาม
เลวถึงระดับนี้
ชะตา
ลิขิตว่าตาย
พิบัติภัยอันเกิดจากการกระทำของมนุษย์
และภัยธรรมชาติจะหมดเมื่อใด
มูลเหตุนั้นจะรู้มากน้อยสักเท่าใด
ลมพายุสึนามิอีกทั้งแผ่นดินไหว
สรรพชีวิตไม่มีกุศลพิบัติภัยตนเองเป็นผู้สร้าง
ความเมตตา คุณธรรม มารยาท
ความเชื่อล้วนไม่อยู่
เพียงเพราะใจคนเปลี่ยน
ประเพณีสังคมตกต่ำผู้คนพากันไหลตามกระแส
ภัยพิบัติทุกๆ ชนิดล้วนรออยู่ตรงหน้า
สร้างจักรวาลใหม่อีกครั้งปรับท้องนภาใหญ่
ทะลวงแรงต้านชั้นแล้วชั้นเล่า
การเจิ้งฝ่าไม่ใช่ชะล้างฝุ่นละอองเก่า
กลืนกลายปรับเปลี่ยนเข้าสู่กระแสใหญ่
ดินแดนจงหยวนปกคลุมด้วยหมอกปีศาจ
ความจริงของต้าฝ่าเผยแพร่ไปทุกครัวเรือน
สรรพชีวิตได้รับการช่วยเหลือใจเริ่มแจ่มชัด
ตำรวจประชาชนได้สติเห็นแต่ไม่ขัดขวาง
คนส่วนใหญ่ต่างรู้ว่าพรรคมารจบสิ้นแล้ว
ความโหดเหี้ยมกระทำชั่วผู้คนต่างพูดกัน
คนชั่วหัวโจกมารร้ายหาทางถอย
ประเพณีดั้งเดิมหวนคืนปรับจงหยวนให้ถูกต้อง
เปิดม่านเป็นแดนสวรรค์
เทพ พุทธะ โพธิสัตว์
กลุ่มเมฆทอแสงศิริมงคล
เสียงระฆังและกลองดังพร้อมกันดนตรีเทพบรรเลง
นางฟ้าเริงระบำสายรัดเอวเทพสะบัดพลิ้ว
วชิระอรหันต์เหล่าราชาสวรรค์
ม่านสวรรค์ดั่งรุ้งลักษณะน่าเกรงขาม
แสงฝ่าอันเมตตาหลอมผู้ชม
วัฒนธรรมห้าพันปีตื่นตะลึงพลังงานแรงกล้า
ไม่รู้สึกว่าเป็นการแสดงแต่เหมือนฝัน
ตัหว่อยู่ในท่วงทำนองศิลปะ เทพและพุทธะอยู่เคียงข้าง
สำนึกในบุญคุณครั้งนี้ดุจได้รับการช่วยเหลือ
ปีหน้ามาอีกครั้งวันเวลาช่างยาวนาน
เนินทุ่งหญ้าเขียวขจี
วิหารศาลาสวยงาม
ตัวอยู่ในเขต ดินแดนเทพและพุทธะ
ใจว่างเปล่าความคิดดีงามก่อเกิด
เสียงกระดิ่งลมดัง
ควันหอมลอยอบอวล
เพลิดเพลินลืมกลับไม่อยากไป
ไม่บำเพ็ญจะรอถึงเมื่อใด
ร่างจริงวัยเยาว์อายุวัฒนะไม่สิ้นสุด
ร่างกายไร้มิติเวลาควบคุมกฎสวรรค์
เพื่อช่วยท้องนภาถ่ายทอดฝ่าแห่งสวรรค์
หนี้กรรมของสรรพชีวิตรับไว้กับตัว
กรรมของผู้คนนับไม่ถ้วนเกิดเป็นทุกข์ภัยมหันต์
ผมดำกลายเป็นขาวดอกเลาร่างคนบอบช้ำ
คลายปมเจิ้งฝ่าแล้หว่องค์จริงสำแดง
บุญคุณอันมากล้นและความน่าเกรงขามสยบทศทิศ
ศิษย์ต้าฝ่ามาจากทั่วสารทิศ
ศิษย์ผู้ยอดเยี่ยมมากมายแบกรับทุกข์ภัย
อาจารย์ถ่ายทอดต้าฝ่าช่วยเหลืออาณาประชาราษฎร์
ต่างสำแดงอิทธิฤทธิ์กำจัดภัยพิบัติ
ช่วยอาจารย์ช่วยเหลือสรรพชีวิตในโลก
สำเร็จพลังหยวนหมั่น ณ ที่ต่างๆ
ผู้มีบุญญาธิการในร่างคน
สวรรค์ปฐพีต่างสรรเสริญเป็นขุนนาง
หลับอยู่ประดุจจ้าวแห่งเทพนับหมื่น
ตื่นขึ้นมาครึ่งหนึ่งเป็นคน
รับประทานธัญพืชบนโลกเป็นอาหาร
ฝ่าที่กล่าหว่ออกมาเทพตะลึงงัน
สั่งการให้วงล้อสวรรค์หมุน
ความถูกทำนองคลองธรรมสะกดวิญญาณ
กลุ่มผู้องอาจรวมตัวในมหากระแส
ระดับชั้นสาขาอาชีพต่างๆ กัน
ศิษย์ต้าฝ่าคือร่างรวมเดียวกัน
ช่วยอาจารย์เจิ้งฝ่าขัดขวางสิ่งชั่วร้าย
ร่างนภากำลังประกอบขึ้นใหม่
ฟ้าดินเสื่อมถอยปรากฏ
มหันตภัยใหญ่อยู่ตรงหน้า
เหล่าเทพต่างพากันร่ำไห้
จ้าวผู้ยิ่งใหญ่เกิดความคิด
ชะล้างมัน(ร่างนภา)ให้สะอาดเหมือนแรกเริ่ม
การเจิ้งฝ่าจะสำเร็จหรือพ่ายแพ้
ใจทั้งผองรวมศูนย์ยังโลก
อิทธิพลเก่าก่อการรบกวน
บนโลกปรากฏสัตว์ร้ายแดง
เมื่อช่วยคนได้เต็มจำนวน
สังหารสิ่งชั่วร้ายพร้อมกันทีเดียว
ตัหว่อยู่ในโลกมนุษย์
จิตสำนึกไม่อาจย่อหย่อน
ดีชั่วกำหนดอนาคต
อย่าเชิดชูพรรคมาร
ต้าฝ่าเริ่มถ่ายทอดตื่นตะลึงกันทั่วฟ้าดิน
หลักการบิดเบือนทฤษฎีชั่วร้ายไม่เหลือร่องรอย
พรรคมารศาสนานอกรีตสลายไปพลัน
ฝ่าหลุนหมุนศตวรรษใหม่ออกมา
ไม่ชิงแข่งบานสะพรั่งงามเพริศพริ้ง กับมวลดอกไม้นานา
ถึงฤดูหนาวกลิ่นหอมแผ่ขจรขจายโดยตัวเอง
ลมโหมพัดกระหน่ำหักกิ่งใกล้สิบปี
ฟ้าปลอดโปร่งขึ้นเรื่อยๆ
หิมะบนกิ่งละลายดอกเหมยบานเต็มสวน
ชีวิตคนต่อสู้แย่งชิงจะหยุดเมื่อใด
จะรวยจะจนไม่ต่างกับต้นหญ้าฤดูใบไม้ร่วง
สรรพชีวิตมาโลกเพื่อการใด
ความจริงสามารถคลายความทุกข์ในใจ
อธิบายความจริงขับไล่ผีเน่าเปื่อย
เผยแพร่เก้าบทวิจารณ์ลาออกจากพรรคมาร
เจิ้งเนี่ยนช่วยเหลือคนในโลก
เปิดโปงคำโกหกหลอกลวง
คลายปมที่ปิดกั้นในใจ
ไม่เชื่อจิตสำนึกจะเรียกไม่คืนกลับ
พระอาทิตย์ขึ้นแสงอรุณเจิดจรัสทั่วท้องฟ้า
เบิ่งมองพระจันทร์หลบเข้าเมฆหมอก
ร้อยปีพิบัติภัยพรรคแดงต้าฝ่าแก้ไข
เรื่องที่ไม่เชื่อล้วนมากันทั้งหมด
ความจริงปรากฏชัดเจน
เปิดฟ้าดินอีกครั้งศักราชใหม่
ระยะหนึ่งก้าวขึ้นสู่ตำหนักสวรรค์
ท่วงทำนองโครงสร้างเปล่งแสงสว่างไสว
ระฆังฝ่ากลองฝ่าชำระความโสมมสิ่งชั่วร้าย
เจิ้งฝ่าคัมภีร์แท้คือปฐมสำนัก
ลมเย็นโชยผ่านกระดิ่งสั่นไหว
ควันหอมลอยสะบัดละลายความโง่เขลา
เทพบนสวรรค์ปกป้องต้าฝ่าอย่างหนักแน่น
หนึ่งวัดทำได้ดีนำมาซึ่งหมื่นวัด
ตัดหัวตัดหางลงกระทะน้ำมัน
ผัดเนื้อมังกรใส่แป้ง
ผีหิวโหยในนรกฤาจะยอมเหลือกระดูก
บ้าคลั่งร้อยปี
ต่อสู้กับฟ้าดิน
ลักษณะของอันธพาล
มารแดงดับสลายสรรพชีวิตคลายความทุกข์ในใจ
ทะลวงสู่สวรรค์แกนฝ่าผุขึ้นสนิมเป็นจ้ำๆ
แต่ละท้องนภาราชาจ้าวมีสภาพชราแก่เฒ่า
สร้างจักรวาลโอฬารอีกคราหนึ่งความคิดเปลี่ยนแปลงสวรรค์
ปณิธานดุจวชิระพลังยับยั้งคลื่นใหญ่ที่โหมซัดอย่างบ้าคลั่ง
บนเวทีขยับฟ้าดิน
กองดนตรีขลุ่ยปี่เครื่องสายบรรเลงดุจม้านับหมื่นวิ่งตะบึง
ดับสลายอิทธิพลเก่าหอแดงล้มคว่ำ
ความเมตตาดุจน้ำค้างชุ่มชื่นทั่วฟ้าดิน
อุ้มหลุนสองแขนกลม
สูงเทียมฟ้ายืนอยู่องค์เดียว
ลู่ลงมองดูสังคมโลกด้วยปัญญา
โลกดูเล็กดุจลูกกลมเล็กๆ
ตรีภูมิอยู่ใต้เท้า
มนุษย์มองดูท่ามกลางฝุ่นละออง
ออกนอกภพใยลำบาก
จิตยึดติดตัดยากเอย
กระแสใหญ่มหึมาใกล้เข้ามา
ส่งข่าวน่ายินดี
ดินแดนแห่งเทพตราแดงใหญ่ลอยหลุดไป
พลันที่การเมืองชั่วร้ายไหลสู่ตะวันออกไปตามน้ำ
ฤดูใบไม้ผลิคืนสู่แผ่นดินใหญ่ร้อยพันธุ์บุปผากำจาย
วัฒนธรรมพรรคมารฝืนหลักธรรมสวรรค์
พรรคสั่งสอนแต่เล็กชิดเชื้อเหมือนแม่
ทัศนคติพิกลพิการต้องรู้ว่าอัปลักษณ์
เป็นคนไม่ใช่กตัญญูต่อพรรค
ขโมยหลอกลวงสำส่อนต่อสู้คือแก๊งโจรคอมมิวนิสต์
ค่าส่งข่าวเท็จห้าเหมาอย่าขายเกียรติคุณของตน
จารชนท่าทีที่อัปลักษณ์ความอัปยศของคนในชาติ
ความคิดพฤติกรรมที่ผีกำลังหัวเราะให้
กระแสแดงพระอาทิตย์ตกดินละครฉากสุดท้าย
เปื่อยเน่าผุพังเป็นฉากหน้า
การเมืองชั่วร้ายพลิกคว่ำประชาอารมณ์แค้นเคือง
ภัยพิบัติทั่วปฐพี
จะฟื้นชีวิตให้กลับคืนมาก็ไร้กลยุทธ์
สรรพชีวิตตื่นขึ้นความเป็นธรรมคงอยู่
ปวงประชาทอดทิ้งพรรคมารม้วยมรณา
มุมานะพยายามร่วมกัน
อารยธรรมแต่โบราณกาลเริ่มขึ้นใหม่
ฝ่าหลุนหมุนอีกครั้งภูผาแม่น้ำเปลี่ยนแปลง
ฟ้าดินบริสุทธิ์
คนเกิดความคิดดีงาม
ประเพณีปรากฏอีกครั้ง
ฟ้าดินเรื่องราวทั้งหลายความจริงประจักษ์ชัดแจ้ง
พุทธเต๋าเทพเซียนท่องสังคมโลก
กำจัดสิ้นความคิดชั่วร้ายคนคืนสู่ความเที่ยงธรรม
ลุล่วงปณิธานยิ่งใหญ่นี้
รณรงค์เคลื่อนไหวต่อๆ กัน
ฝนลมอบอวลกลิ่นคาวเลือด
ที่ตีคว่ำไปคือหัวกะทิทางวัฒนธรรม
การปฏิวัติทางวัฒนธรรมก็ทำลายวัตถุโบราณอีก
ทำให้ลูกหลานมีหลักคิดไม่ถูกต้องประวัติศาสตร์ไม่ชัดเจน
พรรคสามารถกรอกใส่คำหลอกลวงตามอำเภอใจ
เป้าหมายชัดเจนควบคุมระบบยอดเยี่ยมที่สุด
ใครให้พวกท่านชักนำพรรคเข้ามามองพลาดไป
คนนั้นเป็นผลงานชิ้นเอกของเทพ
ไม่ใช่กองทัพลูกหลานของมังกรแดง
ประเทศจีนไม่ใช่พรรคคอมมิวนิสต์
อย่าผสมปนเปในสิ่งที่เห็นและได้ยิน
วัฒนธรรมพรรคคือทฤษฎีชั่วร้าย
ประเทศจีนมีรากฐานสะสมมาห้าพันปี
นั่นจึงจะเป็นก้อนผลึกของวัฒนธรรมจีน
หยินหยางกลับกันทำร้ายสภาพสังคม
ลูกผู้ชายผึ่งผายไม่มีความแข็งแกร่งของธาตุหยาง
นุ่มนิ่มไม่เด็ดขาดเหมือนสตรี
จิตใจคับแคบช่างไร้ประโยชน์
ผู้หญิงกระด้างอวดเก่งใช้อำนาจบาตรใหญ่
หุนหันพลันแล่นพูดจาถากถางใหญ่คับบ้าน
ไร้ความเพียบพร้อมด้วยคุณธรรม
กับความละเมียดละไมงดงามของสตรี
อ่อนช้อยน่ารักแต่เบื้องลึกคือปีศาจเฒ่ายั่วเสน่ห์
หนึ่งความคิดสะเทือนไปถึงข้างนอกท้องนภาใหญ่
ปรารถนาจะช่วยชาวประชากำจัดสิ่งชั่วร้ายทั้งผอง
ชีวิตเสื่อมโทรมหมื่นๆ
ชั้นอิทธิพลเก่าขัดขวาง
ร่างกายเข้าสู่สังคมโลกีย์ยิ่งรู้ว่าเสื่อมถอย
ตลอดทางปรับฝ่าให้เที่ยงตรงผ่าทั่วสวรรค์
ที่ไม่เที่ยงตรงและด้านลบคัดทิ้งทั้งหมด
สวรรค์จะเปลี่ยนแปลงใครกล้าต้าน
ฟ้าดินสร้างขึ้นใหม่ไม่เสื่อมตลอดกาล
เอนตัวนอนบนศาลายาวลืมตาเล็กน้อย
ศีรษะหนุนสันเขาเท้าพาดยอดเขา
มังกรบินหงร่อนนางฟ้าร่ายรำ
วันหน้าคืนสู่ตำแหน่งขับขี่สายลม
ในระยะแรกกล่าวเตือนคนโฉดอย่าประทุษร้าย
พรรคมารพังทลายสอบสวนท่านจะทำอย่างไร
สถานการณ์ใหญ่จบไปแล้วจะหนีไปทางไหน
พ่นพิษพูดพล่ามฤาจะเร็วกว่ามีดตัดหัว
ดอกไม้แม้จะดีแต่ใจคนพิการ
จันทรายิ่งกลมรับการช่วยเหลือยาก
ปฐพีสิ้นแล้วสวรรค์ลงทัณฑ์
อ่านเก้าบทวิจารณ์ทลายหมอกปริศนา
ปฏิญาณเพื่อให้ได้ฝ่ามาเป็นคน
ต้าฝ่าถ่ายทอดไม่เชื่อในเทพ
เอกสารความจริงล้วนไม่อ่าน
พรรคมารลวงโลกทำให้ไม่มีความรู้สึก
ศิษย์ต้าฝ่าทุ่มเทตั้งใจเรียกไม่ตื่น
โอกาสเมื่อผ่านไปพลาดเวลา
ความลับสวรรค์เผยสำนึกผิดวิญญาณสะดุ้ง
มหันตภัยตามติดปิดประตูสวรรค์
รถเดินทางพันลี้
แสงเทพคุ้มครองอยู่นอกรถ
ผู้ใดโดยสารอยู่ข้างใน
ตระเวนแสดงช่วยเหลือคน
วันเวลายาวนานฟ้าดินแก่ชรา
ภูเขาหงซานลักษณะทิวทัศน์ดี
เกิดขึ้นตั้งอยู่เสื่อมถอยดับสูญใครอยู่ข้างนอก
รูปลักษณ์ร่วงโรยเปลี่ยนแปลงยากจะปกป้องตัวเอง
กว้างไพศาลสุดลูกหูลูกตาหนึ่งเทือกภูผา
เมฆหมอกเชื่อมกับฟ้า
ขึ้นเขาไปไม่รู้ว่าไกลสักเท่าใด
กลางภูผาเซียนนั่งอยู่
ผู้บำเพ็ญ
ค้นหาความผิดที่ตน
จิตมนุษย์ทุกชนิดขจัดไปได้มาก
ด่านใหญ่ด่านเล็กอย่าให้ตกหล่น
ที่ถูกคือเขา
ที่ผิดคือฉัน
ถกเถียงอะไร
ฉันเพียงเฝ้ารอเธอก้าวพ้นภัยพิบัติ
ความจริงคือสิ่งที่เธอคิดถึงมาแสนนาน
ในโลกที่เต็มไปด้วยวัฒนธรรมพรรคฯ
อย่าถูกคำลวงโลกหลอกให้หลงอีก
เดินให้ดีบนทางสู่อนาคตนั้น สำคัญยิ่ง
คนล้วนแต่ต้องเลือกระหว่างดีกับชั่วด้วยตัวเอง
เพราะร่างนภากำลังเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรง
เพราะสิ่งเก่ากำลังดับสลาย
เพราะการเดินไปสู่อนาคต
ต้องผ่านการทดสอบ
เพื่อนเอ๋ย
ที่ฉันบอกกล่าวคือความปรารถนาแต่เดิมของเธอ
ความจริงสามารถเปิดความสว่างให้ความคิดที่แท้จริง
เมื่อความทรงจำที่ถูกปกคลุมมาแสนนานเปิดออก
คำปฏิญาณก่อนประวัติศาสตร์จะทำให้เธอปฏิบัติให้เป็นจริง
อย่าถูกคำลวงหลอกเอาในระหว่างการปราบปราม
การเข้าใจความจริงคือเรื่องสำคัญของชีวิต
ฉันปรารถนาให้สรรพชีวิตก้าวพ้นภัยพิบัติ
ระหว่างดีชั่วเทพกำลังทำให้เป็นจริง
เวทีใหญ่ห้าพันปี
เวทีหลักอยู่ที่จงหยวน
เวียนว่ายตายเกิดชาติแล้วชาติเล่า
บทบาทมีทั้งขมและหวาน
เฝ้าถามจันทราใยจึงกลม
เส้นทางชีวิตคนไกลเพียงใด
ตัวฉันมาจากแห่งหนใด
โลกียโลกใยอันตราย
ฟ้าดินนั้นฝ่าสร้างสรรค์ทั้งหมด
มาโลกเพื่อผูกวาสนา
เวียนว่ายตายเกิดรอคอยฝ่า
ในความทุกข์ลดทอนกรรมลง
ปลายกัลป์เทพจะมา
ช่วยเหลือแก้ไขมูลเหตุแต่ปางก่อน
ชาติแล้วชาติเล่าเพื่อปณิธานนี้
ทนทุกข์ทรมานนับพันปี
โอกาสแห่งวาสนาไม่อาจขยาย
จะได้หรือเสียแค่ชั่วพริบตา
ฟ้าดินกว้างใหญ่
ฉันคือใคร
จำไม่ได้ว่าเวียนว่ายตายเกิดแล้วกี่ครั้ง
ในความทุกข์ยากงงงวยอย่างน่าสงสาร
ใจที่คาดหวังเหนื่อยล้าปานนี้
ค่ำคืนหลั่งน้ำตาที่ผ่านโลกมาอย่างโชกโชน
ตราบจนถึงเวลานั้นที่ฉันได้พบกับความจริง
ตราบจนฉันค้นหาต้าฝ่าพบ
ราวกับเสียงฟ้าผ่าเข้าหู
ฉันเข้าใจแล้วว่าตัวเองเป็นใคร
ฉันรู้แล้วจึงบากบั่นตามติดไม่ลดละบนเส้นทางของเทพ
เธอรู้ไหมทำไมฉันจึงบอกความจริงกับเธอ
ไม่ใช่จะให้เธอเป็นเหมือนกับฉัน
ยิ่งไม่ประสงค์จะเปลี่ยนความเชื่อของเธอ
เพียงอยากให้เธอเข้าใจกลอุบายหลอกคนของซาตาน
ความเมตตาทำให้ฉันไม่อยากเห็นว่า
เธอกับมารแดงประสบภัยพิบัติไปด้วยกัน
สวรรค์จะดับสลายมารแดงนี้
เทพบอกให้ฉันช่วยเหลือที่ตรงนี้
เพื่อนเอ๋ยเธอยังจำได้ไหม
พวกเราล้วนเป็นแขกที่มาจากสวรรค์
ในระหว่างการเวียนว่ายตายเกิดกำลังเฝ้ารอใครอยู่
ในความเลือนลางสิ่งที่ค้นหานั้นคืออะไร
คำปฏิญาณในภพก่อนยังจารึกอยู่ในอกหรือไม่
ต่อหน้าความจริงเหตุใดจึงปฏิเสธ
ศิษย์ต้าฝ่าไม่ผิด
ฝ่าหลุนกงไม่ผิด
หากเป็นเทพที่กำลังทำให้คำปฏิญาณของตนเป็นจริง
เรื่องที่สรรพชีวิตรอคอยและกังวลอยู่ล้วนกำลังทำ
ความเมตตาคือสภาวะนิรันดรของเทพ
เวลาจะผ่านพ้นไปในชั่วพริบตา
ฟ้าดินกว้างใหญ่เวิ้งว้าง
ชาวโลกมุ่งสู่หนใด
อยู่ในวังวนไม่รู้ทาง
เข็มทิศมีความจริง
จนหรือรวยล้วนเหมือนกัน
ไร้ที่หลบหลีกภัยพิบัติใหญ่
ทางรอดมีเพียงหนึ่งเดียว
รีบๆค้นหาความจริง
เวียนว่ายอยู่ในโลกียโลก
ธาตุแท้ถูกปิดคลุมในวังวน
ศิษย์ประสบความทุกข์ยาก
แต่ที่ถูกทำลายคือสรรพชีวิต
ล้วนเป็นสรรพชีวิตบนสวรรค์
ลงมายังโลกรอคอยฝ่า
ตัหว่อยู่ในโลก
อย่าถูกคำเท็จลวงหลอก
ความจริงคือโคมส่องทาง
มีพลังมหัศจรรย์ช่วยเหลือโลก
สรรพชีวิตมาเพื่อฝ่า
ชาติแล้วชาติเล่าเพื่อชาตินี้
ชีวิตคนใยจึงทุกข์ระทมอยู่เสมอ
การต่อสู่แย่งชิงยิ่งไม่ใช่ความสุข
พวกเรามาแต่หนใด
ขณะแสวงหากลับเดินผิดทาง
คนใยจึงเกิดมา
ไม่มีใครสามารถบอกได้ชัด
การบำเพ็ญทำให้ฉันรู้แจ้งในเหตุผล
เหตุใดการประทุษร้ายจึงมุ่งต่อศิษย์ต้าฝ่า
เพราะพวกเราเดินบนทางที่เทพชี้นำ
พวกเรารู้แล้วว่าเหตุใดคนจึงเป็นทุกข์
รู้แล้วถึงที่พักพิงของชีวิต
เข้าใจถึงการเกิดขึ้นและตั้งอยู่ของจักรวาล
การกรอกใส่ไม่ใช่สัจธรรมอีกต่อไป
การประทุษร้ายยิ่งไม่สามารถทำให้ฉันเลอะเลือน
เจิ้งเนี่ยนทำให้ฉันเดินบนทางของเทพ
ขอให้สัจจะว่าจะไม่เสียใจภายหลัง
ศิษย์ต้าฝ่ากำลังช่วยเหลือคน
ทุกๆคำพูดเผยความจริงใจด้วยความเมตตา
ทฤษฎีมาร
อเทวนิยมคือคำลวง
กระแสแดงไหลสู่ประตูไร้ชีวิต
ท่ามกลางภยันตรายคนกำลังขอความช่วยเหลือ
ด้านที่เข้าใจต้องอยู่รอด
ช่วยเหลือสรรพชีวิตถ่ายทอดความจริง
ผู้ที่บอกให้ฉันช่วยคนนั้นคือเทพ
เวลาเหมือนสายน้ำ
ชีวิตคนมักจะมีความทุกข์ระทม
ชาติแล้วชาติเล่ามาเพื่ออะไร
ภพแล้วภพเล่าล้วนแต่แสวงหา
ถามฟ้า
ฟ้าไม่ตอบ
มองดูจันทร์หมอกลงท่วมศีรษะ
หลงทิศทางจะถามใครได้
ความจริงคลายความกังวลสวรรค์
ถ่ายทอดต้าฝ่าในโลกที่วุ่นวาย
ย่อมจะมีมูลเหตุอย่างแน่นอน
โลกมนุษย์ชั่วกาลนานคือละครฉากหนึ่ง
เวียนว่ายตายเกิดเปลี่ยนสถานที่
แต่ละชาติบทบาทต่างกันไป
สุสานรกร้างมากเท่าไรที่เซ่นลมและฝน
มองไปยังฟ้ากว้างไกล
ฟ้าไม่ตอบ
บุญคุณความแค้นล้วนคือวังวน
ชีวิตคนละครฉากใหญ่แสดงเพื่อใคร
ตัวฉันที่แท้เป็นใคร
มาที่นี่
ต้าฝ่าถ่ายทอดกว้างไกลสาดส่องทั่วจักรวาล
พลังแห่งเทพปลุกคนนับร้อยล้านให้ตื่น
ทุกข์ภัยอยู่รายรอบขบวนรถฉัน
ฉันอธิบายความจริงรีบช่วยคน
หลักธรรมโลกเสื่อมถอยสู่ปลายฤดูใบไม้ร่วง
ดอกอารยธรรมห้าพันปีไม่งดงาม
ใจคนไม่เหมือนสมัยโบราณ
ทุกสรรพสิ่งยุ่งเหยิง
เมื่อภัยพิบัติใหญ่มาถึงใครจะช่วยได้
ยุคปลายถ่ายทอดฝ่าย่อมมีเหตุ
สภาพไร้ธรรมะจะไม่อยู่นาน
เมตตากับชั่วร้าย
ดีกับเลวกำลังแบ่งแยก
เทพปรารถนาให้คนดีได้รับการช่วยเหลือ
น้ำทิพย์พรมทั่วโลกมนุษย์
ความจริงคือข่าวดีก้องทั่วหล้า
ทางรอดมีเพียงหนึ่งเดียว
รีบค้นหา
มีแต่ความจริงที่จะช่วยชีวิตได้
ผ่านชีวิตระเหเร่ร่อนมาชั่วกาลนาน
พลัดหลงอยู่ในการต่อสู้แย่งชิงทางโลก
ดำรงอยู่ในภววิสัยที่หลอกล่อคน
ลืมสิ้นคำสัญญาที่ให้ไว้แต่เนิ่นนาน
สรรพชีวิตที่รอคอยต้าฝ่าถูกกวาดทิ้ง
เหตุใดจึงพลอยผสมโรง
เทพกำลังเปิดทางรอดไว้หนึ่งด้าน
ความจริงสามารถเปิดสิ่งพรางตา
อย่าได้ลังเลให้กาลเวลาผ่านพ้นไปอีก
จงหาตัวเองที่แท้จริงกลับมา
ก้าหว่ออกจากระลอกคลื่นของคำลวง
เข้าใจความจริง
นั่นคือคำฝากฝังที่เธอรอคอยมาแสนนาน
พวกเรารู้จักหมื่นปีโลกียโลก
เพื่อรอคอยเทพ
พระพุทธ
หน้าสุดท้ายของประวัติศาสตร์มาถึงแล้ว
แสงรุ่งโรจน์ของ
เจิน ซั่น เหยิ่น ส่องสว่างภูสูงทะเลใหญ่
ดีชั่วประชันกันอย่างน่าหวาดหวั่น
การประทุษร้ายยิ่งแสดงให้เห็นท่วงทีที่สง่างามของศิษย์ต้าฝ่า
ขณะประสบทุกข์ภัยฉันยังช่วยเหลือสรรพชีวิต
ชาวโลกที่หลงทางเอย
เธอต้องเข้าใจว่าอะไรถูกหรือผิด
ความจริงคือการช่วยเหลือ
ความจริงคือความหวัง
นี่คือจิตใจของความเมตตาอันยิ่งใหญ่
ศตวรรษใหม่กำลังเปิดออกในท่ามกลางบุญคุณที่ยิ่งใหญ่โอฬาร
เหตุใดเธอยังคงเชื่อฟังคำลวง
ปฏิเสธเสียงเรียกของเทพซ้ำแล้วซ้ำอีก
ชีวิตที่หลงทางเอย
ฉันเสียใจอย่างสุดซึ้งต่อเธอด้วยใจจริง
ไม่ว่าจะมีวาสนาหรือไร้วาสนา
ฉันบนบานเพื่อเธอทั้งหมดอย่างเงียบๆ
อยากให้เธอกระจ่างในความจริงโดยเร็ว
อยากให้เธอผ่านพ้นภัยพิบัติอย่างปลอดภัย
ขอเพียงให้จิตสำนึกทะลวงผ่านอคติ
เธอก็จะมีวันพรุ่งนี้ที่งดงามได้
อย่ารอจนถึงเวลาสำนึกผิดก็สายไป
อย่าให้ความเสียใจกลายเป็นความเสียใจไปชั่วนิรันดร์
เราวุ่นอยู่ทั้งวันคืนเพื่อใครกัน
ดูไป
เพียงเพื่อความเชื่อเท่านั้น
นั่นเป็นเพราะหลังจากแจ่มแจ้งในสัจธรรมแล้ว
การประทุษร้ายเพียงแต่พิสูจน์ยืนยันระหว่างความชั่วร้ายกับความดีงาม
ในมือเราตระเตรียมความจริงไว้เพื่อใครกัน
ดูไปคือการบอกให้ท่านเข้าใจการป้ายสีท่ามกลางการปราบปราม
นั่นคือการผลักสรรพชีวิตสู่ทางตันและถูกฝังไปพร้อมกับมัน
ครั้นปฏิบัติต่อฝอฝ่าด้วยความอาฆาตแค้นก็จะหมดหวัง
ที่จะได้รับการช่วยเหลือ
เหตุใดเราจึงบอกให้เธอประจักษ์ชัดในพรรคมาร
ไม่ใช่เพื่อการต่อสู้แย่งชิงทางการเมือง
เหตุใดมันจึงเอาแต่ประทุษร้ายพี่น้องร่วมชาติของเรา
ความจริงเผยให้เห็นชัดว่าผู้ประทุษร้ายนั้นที่แท้เป็นอย่างไร
ทุกสิ่งที่เราทำล้วนแต่คิดทำเพื่อเธอ
ไม่ว่าการประทุษร้ายจะน่าหวาดกลัวและอันตรายเพียงไร
เราก็ล้วนอยู่บนหนทางแห่งเทพ
ชาวโลกที่พลอยผสมโรงจึงจะเป็นเด็กไร้เดียงสาที่
หลงทาง
ในภัยพิบัติเทพบอกให้เราต่างไปช่วยเหลือ
เพื่อนเอย
ฉันร้องเพลงเพื่อเธอด้วยใจจริง
คำลวงห้าสิบปีได้สร้างกำแพงสีแดงขึ้นมา
พวกโจรสามารถทำให้วัฒนธรรมห้าพันปีอับแสง
แต่เจิน
ซั่น เหยิ่น จะไม่เปลี่ยนด้วยเหตุนี้
อย่าเชื่อในคำโฆษณาชวนเชื่อแต่ฝ่ายเดียหว่อย่างง่ายๆ
ถูกหรือผิดใช้ความเมตตาของเธอมาประเมิน
พลันเมื่อเธอเข้าใจความจริง
นั่นก็คือความหวังที่เธอจะได้รับการช่วยเหลือของเธอ
เพื่อนเอยที่ฉันร้องนั้นคือความจริง
เทพกำลังประเมินแต่ละคนอยู่
ในประวัติศาสตร์การถลำเข้าไปในสภาพทุกข์ทรมานล้วนเหมือนกัน
ที่ดับสลายไปคือรัชสมัยที่เสื่อมทราม
ที่ฟื้นคืนคือวัฒนธรรมกับความดีงาม
ก้าวพ้นคำลวงที่นำมาซึ่งความเลอะเลือน
อย่าถูกกลบฝังไปพร้อมกับโจรแดงนั้น
ความจริงคือการช่วยเหลือด้วยเมตตา
การเข้าใจความจริงคือความหวังของการได้รับการช่วยเหลือ
ชีวิตคนก็เพียงร้อยปี
ความทุกข์โศกมากกว่าความสุขสม
หวนคิดความหลังขึ้นมาใครบ้างไม่ระทมใจ
ชั่วชีวิตของการแสวงหา
ชั่วชีวิตของความทุกข์และคับแค้นใจ
สักกี่คนจะรู้ว่าทุกเรื่องราวล้วนมีสาเหตุ
ล้วนเพราะ ทฤษฎีอเทวนิยมทำร้ายคนไม่เบาเลย
มนุษยชาติได้ตกอยู่ในอันตรายแล้ว
ความจริงที่ช่วยคนได้นั้นอยู่ตรงหน้า
การต่อสู้แย่งชิงเพื่อชื่อเสียง เงินทอง
ปิดสองตาคนไว้มิด
ลืมคำปฏิญาณที่แท้จริงของการมาสู่โลก
โอกาสแห่งวาสนามีเพียงครั้งเดียว
จะได้หรือเสียก็ดูที่หนึ่งความคิดของเธอ
ท่ามกลางสายลมหนาวฉันเคยยื่นความจริงให้กับเธอ
ในความเลอะเลือนดูเหมือนเธอจะมองไม่เห็น
ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของภัยพิบัติ
สรรพชีวิตไม่มีทางจะเดินแล้ว
บางทีนี่จะเป็นความหวังที่เธอรอคอย
ในหน้าร้อนฉันเคยยื่นความจริงให้กับเธอ
คำลวงทำให้เธอแสดงการต่อต้าน
อย่าเชื่อคำลวงของพรรคมาร
นั่นคืออุบายทำลายคนในยามพิบัติภัย
ศิษย์ต้าฝ่ากำลังช่วยเหลือสรรพชีวิต
ในความจริงคือความปรารถนาที่เธอเฝ้ารอคอยมานาน
เวียนมาเกิดชาติแล้วชาติเล่า รอคอยอย่างทรมานปานหัวใจจะแตกสลาย
ทะเลแห่งตัณหาและโลกียะไร้ที่สิ้นสุด
เพียงเพื่อสิ่งนี้ดูคล้ายกระดาษธรรมดาแผ่นหนึ่ง
เราทำเพื่อใคร
ลมฝนไม่อาจขวาง
เราทำเพื่อใคร จึงต้องนอนกลางดินกินกลางทราย
ที่ยืนอยู่ที่มุมถนนคือศิษย์ต้าฝ่า
ใบปลิวในมือซึมซาบด้วยความเมตตาและความยากลำบาก
เพียงเพื่อจะช่วยเธอจากพิบัติภัย
เมื่อเข้าใจความจริงเธอจึงจะมองเห็นอนาคต
เราไม่ได้ทำเพื่อผลตอบแทน
เพียงคิดจะมอบเส้นทางแห่งความหวังแก่เธอ
(จ้งเซิงเว่ยฝ่าไหล)สรรพชีวิตมาเพื่อฝ่า
รอคอยประตูสวรรค์เปิด
เทพกำลังถ่ายทอดต้าฝ่า
มารแดงสอนให้คนเป็นคนชั่ว
ชาวโลกพึงเข้าใจ
ดีชั่วกำลังแบ่งแยก
ความจริงกำลังช่วยเหลือ
เหตุใดไม่ใส่ใจ
การรอคอยจะไม่ยาวนาน
สิ่งที่เสียไปจะไม่มีมาอีก
บทเพลงแห่งความเมตตาดุจน้ำทิพย์โปรยปราย
ปลุกสรรพชีวิตให้ตื่นได้รับการช่วยเหลือ
เกิดในโลกมนุษย์เพื่อรอฝ่า
อย่าถูกคำลวงขวางทางหวนคืน
เสียงเพลงทะลวงหมอกของความหลง
ฟื้นความคิดที่จริงแท้แจ่มชัดดีชั่ว
รีบค้นหาความจริงไขโซ่ตรวนใจ
ปฏิบัติตามคำมั่นให้เป็นจริงเดินบนทางหวนคืน
อย่าถลำลึกไปตามความนิยมของสังคม
อย่าถูกภาพลวงแห่งโลกีย์ทำให้จิตใจอ่อนล้า
เกียรติยศในโลกไม่ยั่งยืนนาน
มีสติขึ้นมาเปิดประตูแห่งสติสัมปชัญญะ
สรรพชีวิตมากมายนั้นมาจากสวรรค์
เพียงเพราะอยู่ในโลกียโลกลุ่มหลงเหลือเกิน
ความเมตตาของพระพุทธปรากฏออกมาแล้ว
ที่เรารอคอยคือพระเจ้ามาช่วยโลก
หมุนเวียนกลับชาติมาเกิดนับพันปี
ท่ามกลางวังวนไม่รู้ว่ามาจากที่ใด
เลอะๆเลือนๆชาติแล้วชาติเล่า
มีชีวิตอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว
โลกมนุษย์นานชั่วฟ้าดินสลายนั้นเทพจัดวาง
สรรพชีวิตส่วนมากมาจากสวรรค์
ในความเลือนราง
สิ่งที่รอคอยคือพระเจ้าที่จะมาช่วยโลก
ที่เฝ้ารอคอยคือให้ประตูสวรรค์เปิดในเร็ววัน
จ้าวผู้สร้างโลกมาถึงนานแล้ว
ความจริงที่ศิษย์ต้าฝ่าเผยแพร่สามารถไขความลี้ลับ
จงคว้าวาสนาอันชั่วฟ้าดินสลายนี้ไว้ให้มั่น
อย่าได้ลังเลต่อไป
พอเข้าสู่โลกียโลกร้อยพันฤดูใบไม้ร่วง
เกิดแก่เจ็บตายไม่เคยหยุด
ลาภยศชื่อเสียงเงินทองนำไปด้วยไม่ได้
ต่อสู้แย่งชิงไปมามีแต่ระทมทุกข์
เวียนว่ายตายเกิดเพื่อการใด
ถามเสมอว่าตนเองมาด้วยเหตุใด
ตีแตกคำลวงค้นหาความจริง
ต้าฝ่าสามารถไขความกลัดกลุ้มในใจ
วัฒนธรรมห้าพันปีคือบทละคร
ประเทศกว้างไกลหมื่นลี้คือเวทีใหญ่
กุลบุตรและธิดาชาวจีนร้องเพลงอุปรากร
วัฒนธรรมที่เทพถ่ายทอดมาจากสวรรค์
ในความรุ่งโรจน์สร้างสรรค์หลักคิด
ในความเจริญรุ่งเรืองเทพแสดงออกซึ่งท่วงทีที่สง่างาม
สร้างโลกเพื่อปูทางกลับสวรรค์
พวกเราเฝ้าคอยเทพมาอีกครา
เทพบอกให้เรารีบมีสติขึ้นมา
เส้นทางกลับสู่สวรรค์ได้เผยออกมาแล้ว
ฝ่าที่ช่วยคนกำลังถ่ายทอดอยู่
ทัศนคติเก่าล้วนเป็นอุปสรรค
ท่านยังจำคำปฏิญาณได้ไหม
คำสัญญาที่ให้ต่อเทพต้องปฏิบัติให้เป็นจริงโดยเร็ว
เข้าใจความจริงเปิดโซ่ตรวนใจ
เวลาไม่เคยรอใคร
ขอให้ท่านเห็นคุณค่าของวาสนานี้
ในความจริงมีความคาดหวังอันยาวนานของท่าน
ภัยพิบัติ ณ หัวเลี้ยวหัวต่อ ทุกๆคนต่างกำลังเลือก
จะถูกคัดทิ้งไปหรือจะคืนสู่ความดี
บางทีเราอาจมีวาสนาจริงๆ
ความเมตตาทำให้ฉันเห็นอันตรายไม่อาจไม่สนใจ
วันเวลาอันยาวนานสามารถปิดคลุมความจำของคน
ลืมไปแล้วว่าตนเองคือใคร
ที่ใดคือบ้านที่แท้จริง
มาถึงโลกมนุษย์ตั้งแต่เมื่อไร
เข้าใจความจริงสามารถไล่หมอกวังวน
ที่สรรพชีวิตรอคอยและกังวลล้วนมากันแล้ว
คำสัญญาของเทพและพระพุทธกำลังจะเป็นจริง
สังคมมนุษย์ฟุ้งตลบทำให้สรรพชีวิตลุ่มหลง
ท่ามกลางชื่อเสียงผลประโยชน์อารมณ์ทุกๆคนแก่งแย่ง
ต่อสู้แย่งชิงชั่วชีวิต อะไรก็นำไปไม่ได้
พลอยผสมโรงไหลตามกระแสทำให้ตนเองตกลงในบ่อ
สรรพชีวิตส่วนใหญ่คือเทพที่เวียนมาเกิด
เวียนลงมาเกิดยังโลกเพื่อรอคอยฝ่า
คำมั่นสัญญาของเทพกำลังบรรลุเป็นจริง
เข้าใจความจริงของฝ่าหลุนกง
ทุกภพทุกชาติท่ามกลางวัฏสงสาร
ดอกไม้ร่วงโรยดอกไม้ผลิบานชาติแล้วชาติเล่า
ชั่วพริบตาเดียวผมที่ดำแซมด้วยผมหงอก
ต่อสู้แย่งชิงสองมือว่างเปล่า
ชื่อเสียงผลประโยชน์อารมณ์ความรักล้วนแต่ว่างเปล่า
ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบันทุกๆคนต่างช่วงชิง
ชีวิตคนเหมือนละครฉากหนึ่ง
ละครไม่จริงแต่เล่นจริงทั้งโง่และบ้า
เธอและฉันต่างคือประชาสวรรค์
ลงมาเป็นคนในโลกรอคอยฝ่า
ศิษย์ต้าฝ่าถ่ายทอดความจริง
ความจริงสามารถเปิดทะลวงทางแห่งเทพ
วันเวลาผ่านไปเร็วดั่งสายน้ำไหล
วัฏสงสารชั่วกาลนานด้วยเหตุใด
ไม่เป็นตัวของตัวเองไหลไปตามคลื่น
รู้สึกเสมอชีวิตกำลังเสาะแสวงหา
ต้าฝ่าถ่ายทอดกว้างไกลห้าทวีป
เข้าใจความจริงคลายความทุกข์ร้อยแปดพันเก้า
ดีชั่วถูกต้องชั่วร้ายคนเลือกเอง
วาสนาชั่วฟ้าดินสลายไม่คงไว้ยาวนาน
เพื่อนเอยใยท่านจึงรีบร้อนอย่างนั้น
เอกสารแผ่นนี้เกี่ยวโยงถึงการอยู่หรือตายของชีวิต
อย่าได้ถูกคำหลอกลวงครอบงำ
สงบจิตใจทำความเข้าใจความจริงสักประเดี๋ยวก็ไม่เป็นไร
ชีวิตคนเป็นเพียงรอบการแสดงของละครใหญ่ประวัติศาสตร์
ชื่อเสียงผลประโยชน์อารมณ์ความเคียดแค้นนั้นนำไปไม่ถึงสวรรค์
สิ่งที่แช่จนพองใหญ่อยู่ในความยึดติดคือความกลุ้มใจและเป็นทุกข์
ใยชาตินี้จึงมีเปลือกของร่างกายคน
ต้าฝ่าที่สรรพชีวิตรอคอยได้เผยแพร่กว้างไกลอยู่บนโลก
เข้าใจความจริงจึงจะไม่เลอะเลือน
ชีวิตคนมีวันเวลาสักเท่าไร
สุขน้อยทุกข์มากโลดเต้นอย่างยากลำบาก
เสาะแสวงหาทั้งบนและล่างหนทางอยู่ที่ใด
เวลากลุ่มใจร้องเพลงกับเหล้า
มารแดงจากตะวันตกทำให้ประเทศจีนยุ่งเหยิง
สังคมเสื่อมถอยดั่งลื่นไถลลงเนิน
ต้าฝ่าถ่ายทอดกว้างไกลช่วยสรรพชีวิต
เข้าใจความจริงเปิดโปงการใส่ร้ายป้ายสี
แยกแยะถูกผิดได้ชัดเจนมีความหวัง
ยึดติดลุ่มหลงตลอดทางถลำลงคลื่นน้ำวน
โอกาสแห่งชั่วฟ้าดินสลายอย่าได้พลาด
บรรลุคำฝากฝังของการมาโลก
ละครใหญ่นับพันๆ ปีนั้นเหมือนฝัน
อย่าเป็นทุกข์และเสียใจนักกับบทละคร
เพลงจบละครเลิกจะกลับไปหนใด
รีบหาความจริงไม่เลอะเลือน
ต้าฝ่ากำลังถ่ายทอดอย่างกว้างไกลช่วยเหลือคน
มารแดงทั้งหลอกลวงและบ้าคลั่ง
เข้าใจความจริงแจ่มแจ้งในดีชั่ว
เมฆดำใกล้จะสลาย ศิริมงคลจะเต็มทั่วฟ้า
ปรากฏการณ์ยุ่งเหยิงบนโลกดุจอาคารที่อันตราย
มหันตพิบัติใกล้แล้วยังไม่รู้ทุกข์ร้อน
สั่นหัวปัดมือปฏิเสธความจริง
คำหวังดีพูดแล้วพูดอีกไม่กลับตัว
ไม่ใช่เพื่อผลตอบแทนไม่ได้เพื่อแสวงหา
เมื่อมหันตภัยมาถึงให้ท่านเหลือรอด
อย่าลืมว่ามาโลกเพื่อการใด
วัฏสงสารนับพันปีนั้นมีมูลเหตุ
ชีวิตคนไม่ใช่เพื่ออารมณ์และความแค้น
สงบใจลงมามองดูสักหน่อย
ฝ่าที่สรรพชีวิตรอคอยได้มาถึงแล้ว
ความจริงจะช่วยเธอคลายความทุกข์ใจ
ที่ทำให้เลอะเลือน
ในวัฏสงสารมาเกิดเป็นมนุษย์โลก
รอคอยอย่างทรมานให้เทพและพระพุทธช่วยกลับไปสวรรค์
ต่างรู้ว่าปลายกัลป์เทพจะมา
เห็นความจริงแล้วใบหน้าอย่าเบนหนี
จงหยวนต่างรู้ว่าพรรคแดงชั่วร้าย
ไม่ควรช่วยคนชั่วก่อกรรมทำเข็ญเพิ่มทุกข์ภัย
เทพมาช่วยเหลือมีการรบกวน
ก็ดูว่ามนุษย์โลกจะเลือกฝั่งไหน
สรรพชีวิตโดยมากมาจากสวรรค์
จำใจที่ถูกโลกียโลกปิดอยู่ท่ามกลางวังวน
ลงมายังโลกปณิธานใหญ่จำไม่ได้
ต่อสู้แย่งชิงเพื่อทรัพย์สินสิ่งของอุดม
สะสมชั่วชีวิตนำไปไม่ได้
ต่อสู้ไปมาไม่ได้อะไรเลย
ปลายยุคฝุ่นละอองร่วงหล่นแล้หว่อย่างแน่นอน
มหันตภัยใกล้จะมาถึงมนุษย์ถูกปิดบัง
ดีชั่วไม่แบ่งแยกเหล่าเทพโกรธา
มีแต่ศิษย์ต้าฝ่าช่วยเหลือสรรพชีวิต
เข้าใจความจริงช่วยชีวิตได้
ความจริงจึงเป็นโคมส่องทาง
ลมและฝนกี่ฤดูสังคมโลกผ่านการเปลี่ยนแปลงกี่ครั้ง
กาลเวลาเหมือนสายน้ำเรื่องราวในอดีตให้ความฝันหวานชื่น
ในวัฏสงสารนับพันปีรอคอยใครอยู่
สัจธรรมของชีวิตมนุษย์อยู่หนใด
ต่อสู้แย่งชิงตลอดทางบาดเจ็บทั้งกายและใจ
คำมั่นสัญญาที่ลงมาโลกลืมสิ้นหรือไม่หนอ
สรรพชีวิตส่วนใหญ่คือแขกจากสวรรค์
จะกลับสวรรค์ไร้ทางใครช่วยได้
ก่อตั้งโลกสร้างสิ่งของ เทพกำหนดกฎระเบียบสวรรค์
ปลายกัลป์เทพจะช่วยคนดีกลับสวรรค์
ต้าฝ่าที่จะช่วยให้หลุดพ้นกำลังถ่ายทอดแล้ว
เข้าใจความจริงทลายวังวน ประจักษ์ชัด
สรรพชีวิตภพเบื้องบนเป็นชาวโลก
ครั้นเข้าสู่วังวนถลำเข้าสู่สภาพทุกข์ทรมานได้ง่าย
เกิดแก่เจ็บตายโลกีย์วิสัยนั้นทุกข์
ชีวิตมนุษย์ภาระหนักหน่วงหนักอึ้งจริงๆ
สร้างโลกสร้างสิ่งของคือเทพเจ้า
เพื่อช่วยอาณาประชาราษฎร์สร้างโลกมนุษย์
เพียงเพราะในความทุกข์สามารถชำระบาป
ได้รับต้าฝ่าแล้วกลับประตูสวรรค์
เหยียบเข้าโลกมนุษย์ร่างเป็นคน
วัฏสงสารนับพันปีรอคอยเทพเจ้า
รอคอยวาสนาอันศักดิ์สิทธิ์อย่างมุมานะปณิธานไม่ล่าถอย
มองดูโลกที่ยุ่งเหยิงอย่างเงียบๆกระแสแดงจมลง
ฝ่าที่ถูกต้องเริ่มถ่ายทอดสิ่งชั่วร้ายกำเริบเสิบสาน
คำหลอกลวงใจวุ่นวายยากจะเข้าประตูมา
เมตตาช่วยเหลือมีความจริง
เทพ พระพุทธหมุนฝ่าหลุนแล้ว
รอคอยนับพันปี
คาดหวังนับหมื่นปี
เทพพระพุทธมายังโลกมนุษย์
สรรพชีวิตยินดีอยู่ร่วมกัน
ถ่ายทอดฝ่าช่วยชาวโลก
ข่าวลือมารแดงสลาย
ความจริงทลายหมอกวังวน
ได้รับการช่วยเหลือหลบเลี่ยงมหันตภัย
ตั้งใจบำเพ็ญต้าฝ่า
กลับฟากฝั่งสวรรค์
ตลอดทางเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าตลอดทางเสียงเพลง
ช่วยอาจารย์เจิ้งฝ่านั่งขบวนรถ
เจิ้งเนี่ยนสามารถช่วยสรรพชีวิต
เสียงเพลงดังก้องลอยข้ามเมฆเป็นระลอก
ตลอดทางเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าตลอดทางเสียงเพลง
ข้ามทะเลสาบขึ้นเนินสูง
เหนือใต้ออกตกปะพรมน้ำทิพย์
พกพาความจริงเผยแพร่กว้างไกล
ตลอดทางเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าตลอดทางเสียงเพลง
เสียงเพลงเสนาะระบำอ่อนช้อยขลุ่ยปี่พิณ
ม่านใหญ่เปิดสู่ภพสวรรค์
เทพช่วยหนุนให้ฉันเดินทางร่ายรำและร้องเพลง
สร้างโลกเปิดสวรรค์แสดงละครใหญ่
ท้องฟ้าตะวันและเดือนเป็นฉากและกำแพง
หนึ่งฉากหนึ่งกัลป์เพื่อเรื่องอะไร
เปลี่ยนโลกมนุษย์เปลี่ยนฟ้าดิน
ชั่วฟ้าดินสลายสูญเสียความถูกทำนองคลองธรรม
เกิดขึ้นตั้งอยู่เสื่อมถอยผ่านไปดับสูญประชิดใกล้
ต้าฝ่าสามารถช่วยเหลืออาณาประชาราษฎร์
ความจริงเปิดสู่ศตวรรษใหม่
นับร้อยล้านๆ
ปีของการก่อตั้ง
ห้าพันปีของความรุ่งโรจน์แผ่นดินสั่นไหว
ประวัติศาสตร์ไม่ต่อเนื่องออกไปอีก
เพราะมันสร้างอยู่บนพื้นฐานของเกิดขึ้นและดับสลาย
ไม่ใช่ไม่มีความหวัง
จ้าวผู้สร้างโลกไม่ได้ลืมชาวโลก
เพียงแต่อยู่ในวังวนท่านต้องเข้าใจความจริง
ศิษย์ต้าฝ่าคือความหวังหนึ่งเดียวที่สรรพชีวิตจะได้รับการช่วยเหลือ
(เสินเมอซื่อหนี่เตอเสียงหว่าง)อารมณ์คือตาข่ายที่ยิ่งดิ้นยิ่งแน่น
ชื่อเสียงผลประโยชน์ผูกมัดคนไว้ตลอดชีวิต
ในความยึดติดถูกทำร้ายจนสาหัสนัก
อะไรจึงจะเป็นความปรารถนาของคน
เป็นคนไม่ใช่เพื่อจะแย่งชิง
เมื่อมีภัยพิบัติอันตรายเทพจะสกัดกั้นภัยพิบัติ
ชาตินี้เพื่อจะพบจ้าวผู้สร้างโลก
ท่านเที่ยวสอบถามหาอยู่ทุกภพทุกชาติ
(เจี้ยวหว่อฉวนเจินเซี่ยงเตอซื่อเสิน)
อย่ารอจนแผ่นดินเอียงและจมลง
อย่าให้โรคระบาดมาหาถึงบ้าน
สภาพสังคมตกต่ำอย่าพลอยผสมโรงตามกระแส
คนที่ได้รับการช่วยเหลือจิตสำนึกยังมีอยู่แน่นอน
เทพไม่ได้ลืมชาวโลก
อย่าฟังแล้วเชื่อตามกระบอกเสียงข่าวลวงระหว่างการปราบปราม
บอกศิษย์ต้าฝ่าถ่ายทอดความจริงคือเทพ
ต่อกระบอกเสียงคำหลอกลวงอย่าได้เชื่อมั่นเช่นนั้น
การรณรงค์เคลื่อนไหวครั้งใดๆ ล้วนแต่ยุยง
ส่งเสริมความอาฆาตแค้นก่อน
ทุกๆคนต่างรู้ว่าพรรคแดงคืออันธพาลชั่วร้าย
เลือดแห่งความคับแค้นแปดสิบล้าน(ราย)ยังไม่
สามารถรดท่านให้มีสติและจัดการให้เรียบร้อย
อย่าได้กำเริบเสิบสานและหลงมั่หว่อยู่ในวัฒนธรรมพรรค
อย่าได้มีจิตใจเคียดแค้นท่ามกลางการประทุษร้าย
และโหมกระพือไฟอีก
เข้าใจความจริงอย่างมีเหตุผลสักหน่อย
ข้อเท็จจริงจะทำท่านอกสั่นขวัญแขวน
เหตุใดฉันบอกให้เธอเข้าใจความจริง
คนส่วนใหญ่มาจากสวรรค์
กลับสวรรค์คือความปรารถนาของเธอ
ธรรมนาวาที่ช่วยโลกออกแล่นแล้ว
การรอคอยนับพันหมื่นปีอย่าได้พลาด
คำหลอกลวงกำลังปกปิดความจริงปล่อยให้ เธอเลอะเลือน
ก่อนมหันตภัยฉันต้องบอกให้รู้
ชาวโลกจึงจะใช่เด็กไร้เดียงสาหลงทางที่ถูกทำร้าย
ต่อให้ท่านทุกข์อย่างไรก็กำลังอยู่บนหนทางของเทพ
เป็นเทพที่บอกให้ฉันวิ่งเต้นเหน็ดเหนื่อยเพื่อเธอ
ชีวิตไม่ใช่เพียงชาติเดียว
ทุกภพทุกชาติแสดงละครอยู่
ยึดติดกับเรื่องในละคร
ผ่านต่อๆมาหลายศตวรรษ
กระแสแดงทำให้โลกยุ่งวุ่นวาย
ทฤษฎีชั่วร้ายกลายเป็นลัทธิ
คำโกหกลวงหลอกให้สรรพชีวิตหลงผิด
ช่วยก่อกรรมทำเข็ญฝ่าฝืนเจตนารมณ์ของสวรรค์
ทางรอดมีทางเดียว
หากหลงยึดติดเทพจะทอดทิ้ง
จะเหลือรอดไปได้ตนเองกำหนด
วันพิพากษาใหญ่กำลังใกล้เข้ามาแล้ว
รอคอยเทพมาทุกภพทุกชาติ
พลาด(โอกาส) เสียใจก็ไร้ประโยชน์
จ้าวนับพันลงมายังโลกหมื่นพระพุทธมาถึง
ช่วยอาจารย์ช่วยเหลือพลโลก
ต้าฝ่าเผยแพร่กว้างไกลทั่วโลก
ผูกวาสนาไม่แบ่งรวยจน
คนบำเพ็ญความเมตตา
พรรคชั่วเกลียดชัง
ปราบปรามครั้งแล้วครั้งเล่า
คำโกหกหลอกลวงทั่วฟ้า
สรรพชีวิตแยกแยะลำบาก
มอบความจริงแก่ท่าน
ก่อนลงมาโลกเราเคยนัดกันไว้
ใครได้รับฝ่าก่อนจะหาอีกคนหนึ่งให้พบ
ฉันให้ความจริงกับเธอใยไม่ต้องการ
ฝ่าหลุนฝอฝ่าเธอเข้าใจมากน้อยเพียงไร
อย่าได้โง่วิ่งตามการปราบปรามและคำหลอกลวง
ความจริงจึงจะเป็นของวิเศษที่ท่านจะได้รับการช่วยเหลือ
ฉันกำลังปฏิบัติตามคำปฏิญาณให้เป็นจริง
ก่อนมหันตภัยการช่วยคนต้องช่วงชิงเวลาเป็นนาทีวินาที
สายธารแห่งประวัติศาสตร์คลื่นนับพันระลอก
ร้อยรัชสมัยวัตถุโบราณด้านวัฒนธรรมไม่เหมือนกัน
สถานการณ์และผู้แกร่งไม่รู้ว่ามีมากเท่าใด
ดินเหลืองหนึ่งกองอยู่คู่วีรบุรุษ
วัฏสงสารเวียนมาเกิดจะสิ้นสุดเมื่อใด
ท้องนภากว้างไพศาลหมื่นลี้ใยโอฬาร
ชีวิตคนผ่านต่อๆมาเพื่อรอคอยฝ่า
ได้ฝ่ากลับสวรรค์ขึ้นนภากาศ
ชีวิตคนร้อยปียุ่งกับงานเพื่อใคร
ชื่อเสียงผลประโยชน์ความรักทางสายเลือดเป็นห่วงกังวลหัวใจแทบแตกสลาย
เพลงจบละครเลิกฉันคือใคร
สวรรค์ไม่ตอบผองเราต่างเลอะเลือน
ต้าฝ่าถ่ายทอดกว้างไกลอยู่ข้างกาย
เข้าใจความจริงชี้แนะไม่หลงทิศทาง
ปลุกสรรพชีวิตให้ตื่นแจ่มแจ้งดีชั่ว
ค้นหาตัวฉันคืนมาแล้วกลับสวรรค์
สิบห้าค่ำพระจันทร์แขวนอยู่บนท้องฟ้า
ปฐพีใต้แสงเงินงานไม่รัดตัวอีกแล้ว
ทัศนีภาพนี้ทำให้ฉันคิดโยงไปถึง
ยุคสมัยเมื่อนานมาแล้วฉันอยู่หนใด
เหตุใดมายังโลกนี้
ผู้มีบุญญาธิการบอกว่าเรามาจากสวรรค์
เทพจะนำเรากลับบ้านเกิดเมืองนอน
ฉันเชื่อนี่คือความจริง
เพราะใจของฉันเฝ้าปรารถนาอยู่ตลอดมา
เที่ยวระเหเร่ร่อนทางโลกนับพันร้อยปี
วัฏสงสารต่อๆ มายังไม่ว่างเว้น
ประสบการเปลี่ยนแปลงอย่างโชกโชนค้นหาเต๋าถูกต้อง
ความจริงก็อยู่ตรงหน้าเธอ
ใครจะบอกฉันได้
ความหมายของชีวิตคนคืออะไร
ร้อยปีวิ่งเต้นวุ่นวายกับชื่อเสียงอารมณ์รักและผลประโยชน์
ชั่วพริบตาเจ็บปวดแก่เฒ่า(ทุกสิ่ง)สูญสิ้นไปหมด
ระหว่างฉงนสนเท่ห์ฉันได้ยินเพลงๆ
หนึ่ง
เทพพระพุทธมาโลกแล้ว
เข้าใจความจริงจะสามารถได้รับการช่วยเหลือ
ฉันร้องเพลงหนึ่งในดวงใจ
ชีวิตคนแท้ที่จริงนั้นเพื่ออะไร
ยึดติดยิ่งมาก ผิดหวังยิ่งมาก
พรุ่งนี้ฉันยังจะซ้ำรอยเดิม
ผู้มีบุญญาธิการในนิทานที่เล่าสืบมาได้มาโลกแล้ว
เขามีนามว่าอะไร
ฉันถามเขาว่าความหมายของชีวิตคนนั้นเพื่ออะไร
ฉันอยากหาตัวฉันกลับมา
ฉันอยากเดินสู่แสงสว่างที่เขาชี้นำ
ฉันอยากบอกให้เขาได้ยินเพลงของฉัน
ชาวโลกส่วนใหญ่คือเซียนบนสวรรค์
ลงมาโลกรอคอยฝ่าอ่านคัมภีร์ทองคำ(จ้วนฝ่าหลุน)
เพียงแต่โลกมนุษย์น่าหวาดกลัวและอันตรายนัก
ไล่ตามชื่อเสียงผลประโยชน์ตกลงบ่อลึก
ในตอนแรกคำปฏิญาณนั้นเซ็นกับใคร
ญาติสนิทในโลกสวรรค์กำลังห่วงพะวง
ชื่อเสียงผลประโยชน์อารมณ์รักความแค้นสูญสิ้นไปหมด
รีบค้นหาความจริงทางไปถึงสวรรค์
(จิ้วหนี่สือไจ้เฉิน)
ทางแห่งเทพไปถึงประตูสวรรค์
มีสักกี่คนที่รู้ทาง
คำหลอกลวงทำให้ดวงตามัว
ไม่เชื่อว่าเทพมาแล้ว
แปดสิบล้านสุสานของผู้ไม่ได้รับความเป็นธรรม
อารยธรรมห้าพันปีที่หมกไหม้
ใยไม่สำรวจตรวจสอบ(ใจ)ตัวเอง
เทพพระพุทธหมุนฝ่าหลุน
ศิษย์(ต้า)ฝ่าชะล้างฝุ่นด้วยเลือด
เป็นการทำเพื่ออาณาประชาราษฎร์
การช่วยเธอนั้นหนักจริงๆ
เริ่มก่อตั้งตรีภูมิสองร้อยล้านปี
ชั่วฟ้าดินสลายไม่รู้นานกี่ปี
โลกเกิดการวิบัติกลับตาลปัตรอยู่เสมอ
ทุกยุคทุกสมัยพลิกโฉมใหม่อีกครั้ง
ก่อตั้งโลกเพื่อปูทางกลับสู่สวรรค์
มารก่อความวุ่นวายภัยพิบัติติดต่อกัน
แม้ประเพณีนิยมของสังคมจะเสื่อมถอยต้าฝ่าถ่ายทอด
กอบกู้ท้องนภาใหญ่ก่อนปลายกัลป์
อาณาประชาราษฎร์ต่างกำลังรอคอยให้เทพช่วย
ศิษย์ต้าฝ่าถ่ายทอดคำพูดจริง
ฉันเดินทางไปทั่วทุกแห่งหนในโลก
ใจไม่สงบยังคงถามหาอยู่
บ่อเกิดแห่งชีวิตอยู่ที่ใด
ทำไมผู้คนเหมือนกำลังแสดงละครอยู่
ฉันต้องค้นให้พบสัจธรรมของชีวิตคน
คนไม่ใช่เพียงเพื่อชื่อเสียงและผลประโยชน์อย่างแน่นอน
เพียงแต่เราคงรักษาความดี
เทพจะไม่ละทิ้งเรา
เมื่อพบกับความจริงใยหันหน้าไปด้านข้าง
ไม่ใช่จะเปลี่ยนแปลงความเชื่อใดๆของเธอ
ยิ่งไม่ประสงค์จะบังคับเธอให้เหมือนกับฉัน
นั้นต้องดูว่าเธอมีวาสนาหนุนนำหรือไม่
ช่วยคนท่ามกลางทุกข์ภัยฉันมีคำปฏิญาณไว้ก่อน
เธอเคยร้องขอเทพให้ช่วยเธอกลับสวรรค์
ยามนี้กลับลุ่มหลงจนลึกยิ่งปฏิเสธการเรียกหา
ทางที่ศิษย์ต้าฝ่าชี้นำไม่เบี่ยงเบนอย่างแน่นอน
ไม่ใช่เพื่อตอบแทน
ไม่ใช่เรียกให้เธอเชื่อถือศรัทธา
ยิ่งไม่ใช่อำนาจและผลประโยชน์
ความจริงที่เธอไม่เคยคาดหมาย
ฉันกำลังเรียกเธอก่อนหน้าพิบัติภัย
ฟังฉันอธิบายความจริงให้ฟัง
ซาตานก็จะไม่หัวเราะเธออีก
ความหมายของชีวิตคืออะไร
เธอเคยถามหาอย่างยากลำบาก
ในความดีใจลืมสิ้นทุกสิ่ง
เวลากลุ้มใจโทษสวรรค์โทษปฐพี
เวลางานยุ่งไม่เป็นตัวของตัวเอง
ครึ่งชีวิตอ่อนเปลี้ยเพลียแรงในชื่อเสียงกับผลประโยชน์
ลึกๆ(ในใจ)เหมือนรอคอยใคร
ชั่วประเดี๋ยวถูกเรื่องน่ารำคาญใจบดบัง
ความหมายของชีวิตคืออะไร
ความจริงสามารถเปิดความทรงจำ
เทพบอกให้ฉันใช้เพลงร้องความจริง
เราเดินอยู่บนทางที่เทพชี้นำ
รู้ไหมพิบัติภัยในสังคมมนุษย์กำลังแผ่ขยาย
โดยไม่รู้ตัวต่างกำลังผสมโรงไปตามกระแสคลื่น
การนัดหมายเมื่อตอนสร้างโลกลืมหรือไม่
นั่นเป็นความหวังของเธอที่จะกลับบ้าน
ไม่ได้เข้าใจว่าฉันกำลังขอให้เธอช่วยเหลือ
อย่าปล่อยให้คำหลอกลวงของมารแดง ครอบงำเธออีก
ท่ามกลางพิบัติภัยฉันเพียงอยากจะให้เธอเข้าใจความจริง
หวังว่าเทพพระพุทธจะคุ้มครองเธอ
ไม่ใช่ขอให้เธอช่วยเหลือ
ยิ่งจะไม่ครอบงำเธอ
เพียงอยากจะบอกเธอผู้ที่คนรอคอยได้มายังโลกแล้ว
ความจริงจะกำจัดสนิมในสมองของคน ทิ้งไป
ฉันเดินไปเรื่อยเปื่อยบนสันเขา
ดวงดาวบนแผ่นฟ้ายามราตรีสูงไกลและกว้างสุดลูกหูลูกตา
ท่ามกลางท้องฟ้ายามราตรีใครกำลังร้องเพลง
วัฏสงสารเวียนมาเกิดนับพันร้อยครั้ง
คนล้วนมาจากสวรรค์
ลงมายังโลกเพื่อการใดลืมหรือไม่
จ้าวผู้ก่อตั้งโลกไม่หน่วงเหนี่ยวให้เสียเวลา
เสียงเพลงนี้มาจากจักรวาล
ท่วงทำนองเพลงหมุนเวียนเป็นระลอกอยู่กลางฟ้าดิน
โลกมนุษย์ดุจดังทะเลฟ้าดินกว้างไพศาล
ชีวิตคนเรือน้อยลอยล่องในผืนน้ำสุดลูกหูลูกตา
อยู่ในคลื่นไม่รู้ว่าโลกมนุษย์นั้นอันตราย
โลกมนุษย์และสวรรค์มีกำแพงกั้น
คลื่นและหินโสโครกมากมายเท่าใดที่ฉุดรั้งเธอ
ความจริงช่วยให้เธอกลับบ้านเกิดเมืองนอน
ชีวิตคนนั้นยืดยาวเพียงใด
สนุกกับเสียงเพลงดื่มเหล้าดี
ไม่รู้ว่ามหันตภัยมาถึง
ชาวโลกยังคงยุ่งอยู่
เกิดแก่ไม่แน่นอนตั้งแต่ต้น
ความจริงอยู่ข้างกาย
ราชาผู้มีบุญญาธิการมายังโลกแล้ว
พลาดโอกาสเสียใจจนหัวใจแทบแตกสลาย
ภัยพิบัติมาถึงแล้ว
คนไม่รู้
เข้าใจความจริงยังไม่สาย
กระแสแดงเกิดขึ้นเพื่อทำให้โลกวุ่นวาย
ลบตราประทับของมารแดงทิ้งไป
ย่อมจะมีเทพคอยคุ้มครอง
รอพระมาโปรด
คลื่นมนุษย์กว้างใหญ่ยากจะพบกัน
พบกันโดยบังเอิญพอยิ้มให้วาสนาเชื่อมต่อกัน
สงบใจลงมาฟังความจริง
เพื่อคำพูดนี้เธอรอคอยมานับพันปี
ต้าฝ่าที่ช่วยปลดทุกข์ภัยกำลังถ่ายทอดแล้ว
ความลับสวรรค์ทุกๆ คำคือคำพูดจริง
ความทรงจำของเธอยังเปิดได้ไหม
คำปฏิญาณก่อนลงมายังโลกยังอยู่หรือไม่
ท่ามกลางวัฏสงสารเราต่างรอคอยเทพกันอยู่
เทพพระพุทธมาถึงก่อนหน้านานแล้วเพียงแต่ถูกปิดบัง
ชาวโลกต่างกำลังวิ่งเต้นเหน็ดเหนื่อยเพื่อชื่อเสียงและผลประโยชน์
ผู้ที่เชื่อคำหลอกลวงและยังเคารพนับถือมารแดง
ความจริงจะเปิดความทรงจำของเธอ
เข้าใจเพราะอะไรโลกนี้มีภัยพิบัติมากอย่างนี้
ศิษย์ต้าฝ่าทำไมต้องถ่ายทอดความจริง
มีสติปลอดโปร่งแล้วค้นหาตัวเองกลับคืนมาเพื่อไม่ต้องถูกกำจัดทิ้ง
